"Ik kan net zo goed tegen mezelf zeggen dat hij vermoord is": Deze Oekraïense vrouwen wachten tevergeefs op nieuws over hun vermiste geliefden

"Kitten, ik hou van je, ik moet gaan." Dit korte bericht is het laatste teken van leven dat Oleksandra anderhalf jaar geleden ontving van haar man, Oleksandr, een soldaat in het Oekraïense leger die naar het front was gestuurd om te vechten tegen de Russische invasie, die meer dan drie jaar geleden begon .
Net als Oleksandr zijn er 50.000 soldaten verdwenen en hun families weten niet wat er met hen is gebeurd: ze zijn dood, gevangengenomen, gewond of zelfs gedeserteerd.
"Ik kreeg tegenstrijdige verhalen te horen. Eerst zou hij zijn gedood door een granaat, daarna zou hij zijn teruggekeerd naar Oekraïne. Vervolgens zou hij op een mijn zijn gestapt en ten slotte zou hij zijn beschoten met artillerievuur", vertelde Oleksandra aan BFMTV.
Ondanks herhaaldelijke aanmaningen aan de militaire autoriteiten, is het deze niet gelukt meer details te verkrijgen.
"We doen veel verzoeken, we sturen brieven, maar het antwoord is altijd hetzelfde: 'wacht, wacht.' "Ik begrijp niet waarom ze ons niet vertellen waar hij is. Ze kunnen mij net zo goed vertellen dat hij is vermoord", voegt ze toe.
In Kiev protesteren honderden vrouwen en eisen antwoorden van de lokale autoriteiten. "Breng onze mannen levend terug, breng onze mannen levend terug!" scanderen ze.
"Ik wil een reactie van de staat, ik wil dat ze ons helpen onze helden, onze echtgenoten, onze vaders te vinden," vertelt een van hen ons. En nog een tweede om toe te voegen: "Ik verwacht niets meer van ze. Ze zitten op hun kantoor, hun kont te warmen, en willen niets meer doen. Schande over hen, schande over hen."
Geconfronteerd met de machteloosheid van de staat wenden veel families zich tot het Rode Kruis, dat toegang heeft tot lijsten van gesneuvelde soldaten en gevangenen. Ook hier blijven de telefoontjes meestal onbeantwoord. "Helaas heb ik niets nieuws, maar wat er ook gebeurt, we blijven zoeken", vertelt Yulia, een medewerkster van het Internationale Comité van het Rode Kruis, aan een familie.
"De meesten van hen zullen waarschijnlijk nooit het antwoord krijgen dat ze willen horen, voor anderen kan het jaren duren", aldus Pat Griffiths, een woordvoerder van het Internationale Comité van het Rode Kruis.
Volgens Volodymyr Zelensky zijn er sinds het begin van de Russische invasie medio februari 46.000 soldaten gesneuveld. Een aantal dat zou kunnen verdubbelen als het bij de 50.000 vermiste personen wordt opgeteld.
BFM TV